Geçenlerde namazın ruhsuz kılınmasının insanı kurtarıp kurtarmayacağıyla ilgili, kulağıma ilginç bir benzetme geldi.
Malumunuz, namazın ruhsuz kılınması, yani huşu'dan, hudu'dan, tadil-i erkan'dan ve ihsan şuurundan yoksun bırakılması, namazın insan için kurtuluş vesilesi olma hususiyetini ortadan kaldırma riski taşıyor; hatta, insan için bir helaket vesilesi bile olabiliyor, kılanın durumuna göre.
Ancak bunu akla yaklaştıran bir örneği geçenlerde duydum, hoşuma gittiği için buraya alıyorum:
Ruhsuz namaz, sadece hareketten ibarettir. Bunun ise insana kazandıracağı şey de olsa olsa bedensel olur. Aynen bilgisayarda program yazan birinin, bütün komutları, tanımları ve işlemleri yazması, daha doğrusu bunları oluşturan bütün karakterleri klavyede tuşlaması gibidir namaz kılmak. Ancak bilgisayara elektrik gitmiyorsa, yani bilgisayar kapalıysa, sizin klavyenin tuşlarına basmış olmanızın, hiçbir sonuç vermeyeceği gibi; ruhsuz namaz da hiçbir (önemli/uhrevi) sonuç vermeyecektir. Allah (cc) bizleri namazlarını tastamam ikame eden kullarından eylesin.
